۱۴۰ استاد اقتصاد با صدور بیانیه‌‌ای ضمن تشریح شرایط اقتصادی کشوراز طرح پیشنهادهای غیراجرایی و وعده‌های نجومی توسط برخی کاندیداها انتقاد کردند. این اقتصاددان در نامه ای خطاب به مردم ایران در مورد وعده های انتخاباتی “سراب گونه و نجومی” برخی نامزدها ابراز نگرانی کردند و نسبت به  سرنوشت اقتصاد ایران در صورت پیروزی آنها هشدار دادند. به گفته‌ی این کارشناسان اقتصادی، در دوازدهمین رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری با شدت بیشتری شاهد لغزش خطرناک برخی از نامزدها در طرح وعده‌های سراب‌گونه و نجومی بر مبنای پخش پول هستیم. به گزارش خبرگزاری کار ایران، ایلنا، اقتصاددانان ایران در بیانیه خود  مردم را دعوت کرده‌اند که برای جلوگیری از “بازگشت روندهای منفی اقتصادی دولت‌های نهم و دهم” از دادن رای به نمایندگان اصولگرا خودداری کنند و زمینه تداوم دولت حسن روحانی را فراهم آورند. امضاکنندگان این نامه فقدان احزاب سیاسی “قوی٬ با برنامه و شناسنامه‌دار” در کشور را موجب “مسابقه در طرح وعده‌های عامه‌پسند به ویژه در دوران انتخابات ریاست جمهوری” دانسته و افزوده‌اند: “بسیاری از این وعده‌ها کارشناسی‌شده نبوده و اجرای آنها در تضاد آشکار با منافع ملی قرار دارد”. این اقتصاددانان نوشته‌اند یکی از “مهم‌ترین نشانه‌‌های واضح واقعی نبودن این وعده‌ها، عدم ارائه برنامه مدون برای روشن کردن نحوه اجرا، سکوت معنادار در مورد روش تأمین منابع مالی، نحوه شناسایی دریافت‌کنندگان این حمایت‌ها و روش‌های کنترل پیامدهای تورمی و آثار سوء آنها در اقتصاد است”. دربیانیه این اقتصاددانان به صراحت طرح “چنین وعده‌ها و پیشنهادهای رنگارنگ و غیر‌قابل اجرا توسط برخی از کاندیداها” بیانگر “نوع نگاه و توان کارشناسی و مشاوره‌ای ستادهای” آنها عنوان شده و نسبت به “سرنوشت اقتصاد ایران در صورت پیروزی” آنها هشدار داده شده است. پیشتر نیز برخی از چهره های سیاسی  و اقتصادی نسبت به غیرقابل اجرا بودن این وعده‌ها به ویژه در  زمینه افزایش میزان یارانه‌ها و ایجاد شغل هشدار داده‌اند. به نظر می رسد اشاره این نامه به وعده‌های انتخاباتی محمدباقر قالیباف و ابراهیم رئیسی است که قول ایجاد میلیونها شغل و چندبرابر شدن یارانه‌ها را داده‌اند. این اقتصاددانان همچنین در مورد تبدیل ایران به ونزوئلای دوم هشدار داده و نوشته‌اند بر اساس “تجارب جهانی”، اجرای چنین سیاست‌هایی٬ “اگرچه ممکن است در ابتدا بهبودی در وضعیت طبقه آسیب‌پذیر ایجاد کند، اما پس از مدتی به سبب تحمیل آثار منفی اقتصادی، فقرا و طبقه آسیب‌پذیر، قربانیان و بازندگان اصلی  خواهند بود”.