اندیشکده “شورای آتلانتیک”، در سرمقاله‌ای می‌نویسد که حسن روحانی علی‌رغم مواضع پراگماتیستی در سیاست خارجی دولت خود، با توجه به ائتلاف جهان اسلام علیه سیاست‌های ایران در منطقه، این بار در دور دوم ریاست‌جمهوری خود، با چالشی بزرگ‌تر در این زمینه روبروست. شورای آتلانتیک می‌نویسد: “دولت ترامپ هم‌اینک رهبری این ائتلاف را به دست خود گرفته است و متحدان اصلی آن، عربستان سعودی و اسرائیل هستند که به‌طور یکسان و مشترک سیاست‌های توسعه‌گرایانه و دخالت‌جویانه ایران را تهدیدی علیه امنیت و بقای خود می‌بینند.” به گفته شورای آتلانتیک، ایران می‌توانست در دوران زمامداری اوباما و با استفاده از مواضع مماشات‌جویانه آن با تهران، مشکلات تاریخی خود را با ایالات متحده آمریکا، از کانال دستیابی به قرارداد هسته‌ای حل کند؛ اما مواضع تند آیت‌الله خامنه‌ای و مخالفت شدید او با هرگونه نزدیکی روابط میان تهران و واشنگتن، ورای قرارداد هسته‌ای، این فرصت را نابود ساخت. مقاله “شورای آتلانتیک” می‌افزاید: “اکنون ما با جانشین اوباما در قالب دولت ترامپ روبرو هستیم که با گرفتن مواضع خصمانه علیه ایران، حتی پایبندی چندانی هم از خود در مورد توافق هسته‌ای نشان نمی‌دهد. البته طبیعی است که ایران از میلیتاریزه‌شدن منطقه خشنود نیست. اما تنها بخت ایران برای دور نگه داشتن خود از هرگونه مخاصمه جدّی با این ائتلاف جدید علیه خود، سرمایه‌گذاری بر روی مواضع اروپا در مخالفت با سیاست‌های واشنگتن و اختلافات میان خود کشورهای ائتلاف در نحوه برخورد با ایران است.”