Lübnan her yıl yetkililere eşlik eden koruma konvoyları için yaklaşık 40 milyon dolar harcıyor. Koruma konvoyu artık herhangi bir yetkilinin yalnızca göreve gelmesiyle kazandığı belirgin bir alamet haline geldi. Mevcut anayasa, bazı yetkililere koruma tahsis edilmesine olanak sağlıyor. Ancak ilgili maddenin herhangi resmi bir partide ya da siyasi pozisyonda bulunmayanlara da risk altında oldukları gerekçesiyle korunmadan yararlanma hakkı vermesi ‘yolsuzluklara” yol açıyor. Bu konuda soy bağı ön plana çıkıyor. İhlali, yetkililere herhangi bir yasal metinden uzak bir şekilde dağıtan güvenlik birimleri gerçekleştiriyor. Bu kişilerin güvenlik görevlerini üstelenmesi gerekiyor. Bu soy bağı, koruma sayısının belirlenmesinde de etkili oluyor. Uluslararası Bilgi Kurumu’nun (Information International) tahminlerine göre her pozisyona tahsis edilen koruma sayısı belirlenmiş olmasına rağmen bu durum her yıl devlet hazinesine 40 milyon dolara mal oluyor. Korumalar, genellik emniyet teşkilatından ve askerlerden seçiliyor. Önemli şahsiyetlerin korunması ile ilgili kararnameye göre her eski cumhurbaşkanına 10, eski başbakana ve milletvekillerine 8’er, mevcut bakan ve milletvekillerine 4’er, ölen cumhurbaşkanlarının eşlerine 2’şer, Lübnan’da ikamet eden her mezhep liderine 6 ve belirli bölgelerde kadılık yapan 164 kadıya da 1’er koruma tahsis ediliyor.  Ancak uygulama bu verilerle uyuşmuyor. Konvoylara bakılacak olursa bazı kişilerin onlarca koruması var. Eski İçişleri Bakanı Mervan Şerbil ve Uluslararası Bilgi Kurumu’ndan bir araştırmacı olan Muhammed Şemsuddin ‘koruma kanununun’ gerektiği gibi uygulanmaması sonucunda güvenlik görevlisi veya askerin bir aile şoförüne ya da söz konusu şahsiyetin eşinin korumasına dönüştüğüne dikkat çekti. Hatta ihtiyaçlar için alışverişe gönderildiğini söyledi. Şerbil Şarkul Avsat’ yaptığı açıklamalarda yetkililerin koruma sayıları ve konvoylarının büyüklüğüne eleştirilerde bulundu. Konvoyun büyüklüğünün koruma sayısını gösterdiğine dikkat çeken Şerbil şu ifadeleri kullandı: “Kişinin korunmasının konvoyun büyüklüğü ve koruma sayısının çokluğuyla değil, daha çok yetkilinin kullanacağı yolun güvenliğinin sağlanmasıyla ilgili olduğunu düşünüyorum. Buna örnek olarak geçtiğimiz yıllarda konvoyların büyüklüğüne rağmen gerçekleştirilen suikastları verebiliriz.” Şerbil, 2013 yılında içişleri bakanı olarak görev yaptığı dönemde ilgili anayasa maddesindeki sayının çok üstünde olması nedeniyle önemli isimlere tahsis edilen korumaların sayısını azaltma kararı alındığına dikkat çekti. Bu kararın politikacılar tarafından büyük bir memnuniyetsizlikle karşılandığını söyledi. Muhammed Şemsuddin de Şarkul Avsat’a yaptığı açıklamada şunları aktardı: “Lübnan’da herkes yasayı ihlal ediyor. Bir bağlayıcılığı bulunmuyor. Madde, tehlikede bulunana herkese koruma sağlayan bir hale büründü. Bu durum koruma sağlanması gerekmeyen kişilerin bile bu hakka sahip olmasına neden oluyor. Koruma hakkına sahip olan kişilerin de onlarca korumaya sahip olmasına olanak sağlıyor. Güvenlik güçleri ise sürekli olarak sayılarının yetersizliğinden yakınıyor.”