در گذشته معمولا یک نوع جواهرات مثلا طلا یا الماس یا زمرد نشان دل خانم ها را می برد. طراحان جواهر هم می توانستند به آسانی رضایت خانم ها را کسب کنند . اما حالا وضعیت فرق کرده و صنعت جواهرسازی در چند دهه گذشته دستخوش تغییر و تحولات گسترده شده است.  در دوره کنونی نه تنها فوت و فن و طراحی جواهر تغییر کرده بلکه با توجه به تغییر سلایق فرهنگ استفاده از آن نیز تغییر کرده است. خانم های مدرن امروزی یا به دنبال یک تحفه ناب می گردند که سرمایه ای برای آنان باشد و یا قطعه راحتی که شب و روز از آن استفاده کنند. طراحان جواهر به همین دلیل در طرح هایشان هم از گران ترین و کمیاب ترین قطعات استفاده می کنند و هم در طراحی آن هنرنمایی می کنند. گابریل شانل در دهه سی میلادی اولین گام را در این مسیر گذاشت. او از طریق همکاری با شرکت الماس دی بیرز کلکسیون جواهرات شیک الماس نشان را به بازار عرضه کرد.  مرکز جواهر فروشی پاریس در پلاس وندوم قرار داشت.   شانل مورد انتقادات تند و گسترده ساکنان پلاس وندوم قرار گرفت تا اینکه دست آخر از این حوزه کنار کشید. شانل کار خود را کرد اما دنیای جواهر سازان و تفکر آنها دگرگون شد. همه به این نتیجه رسیدند که کاربرد سنگ های قیمتی به تنهایی کافی نیست. آنها نیز به اهمیت ایجاد بازارهای جدید با توجه به سلیقه و نگرش بازارها به جواهرات پی بردند.  عده ای می گویند که جواهر یک سرمایه است و باید درشت و قابل سرمایه گذاری باشد. اما گروهی بر این باورند جواهر یک زیورآلات است که باید بیانگر سلیقه و موقعیت اجتماعی خریدارانش باشد.  بر همین اساس بود که طراحان جواهر از مواد تازه ای برای طراحی استفاده کردند تا نیازمندی های بازار را تامین کنند. صنعت جواهرسازی با رشد طبقه متوسط و تجمل گرایی در میان جوانان بستر مناسبی برای طراحان جواهر فراهم کرد. زنان مدگرای طبقه مرفه و یا طبقه متوسط مشتریان اصلی آنها بودند.  واژگان دنیای جواهرات گسترش یافت تا نیازمندی های گروه های بیشتری را تامین کند یعنی از جواهرات ناب گرفته تا جواهرات گران قیمت و معمولی و زیورآلات. جواهرات ناب مجموعه ای از طرح های تک و بی نظیر هستند که معمولا سنگ های قیمتی در این جواهرات کمیابند.  از این رو معمولا یک قطعه از آنها ساخته می شود و توسط یکی از کلکسیون داران قطعه های ناب خریداری می شود. جواهرات گران قیمت معمولا از طلای ۱۸ عیار و نیز سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی ساخته می شود و یک قطعه معمولا به قیمت ده ها هزار پوند به فروش می رسد.  حالا می رسیم به جواهرات معمولی که معمولا از سنگ های ارزان قیمت تر مثل کریستال و شیشه و زیرکونیا ساخته می شود. جواهرات تزئینی یا زیورآلات مطابق مد روز طراحی می شوند.  اما مجموعه دیگری از جواهرات نیز در بازار به چشم می خورند که اتفاقا طرفداران زیادی دارند. این جواهرات جواهرات نیمه قیمتی نام دارند و از طلای ۱۸ عیار یعنی آمیزه ای از طلای ناب و سنگ های دیگر ساخته شده اند. جواهرات نیمه قیمتی گران تر از طلای ۱۴ عیار یا ۱۰ و ۹ عیار هستند. این جواهرات هنوز ارزش خود را حفظ کردند چرا که از سنگ های قیمتی و نیز غیر قیمتی ساخته شده است و مثل جواهراتی مثل نقره طلاکاری شده نیستند.  قطعات مجموعه آخر از تنوع و پویایی برخوردارند. برندهایی مثل بوچرون و مسیکا همواره به طراحی قطعات راحت و متنوع اهمیت می دهند. والری مسیکا هم چند سال پیش با توجه به همین اصل بود که کلکسیون جواهرات خود را روانه بازار کرد. برند بوچرون نیز مجموعه خود را با توجه به تمایل جوانان به خصوص دختر خانم ها برای تغییر طراحی کرد.  البته برند بوچرون نه تنها قطعاتی مطابق سلیقه دخترهای جوانان طراحی کرد بلکه خریداران کلاسیکش را نیز فراموش نکرد. برندهای جواهرات جهان مثل بولگاری و لویی ویتون و دیور نیز کلکسیون قطعات با سنگ های نیمه قیمتی عرضه کردند. زیبایی طبیعی این سنگ ها مثل تاثیر خیره کننده الماس بر خریداران جواهرات شیک و مجلل است. قطعات مالاکیت و مروارید و عقیق قرمز و سنگ کریستال و تورمالین و عقیق سفید می توانند به جواهرات و زیورآلات مدرن تاثیر جادویی ببخشند. برند شوپارد نیز کلکسیون گردن بندهای خوشبختی را طراحی کرده است. البته قطعات مروارید و مالاکیت با سایزهای گوناگون هم توسط شوپارد عرضه شده است. برند دیور طبق معمول از رنگ های شاد و هیجان انگیز و سنگ های درشت مثل اوپال و تورمالین در طراحی خود استفاده کرده است.  البته دیور همیشه توازن در ترکیب رنگ ها را رعایت می کند.