İtalya Emekliler Konfederasyonu Başkanı Angelo Solanzo, gerçekleştirdiği Tunus ziyareti sırasında Tunus’un bölgede gelişmiş bir kültürel ağırlığa sahip bir ülke olduğunu, Müslüman bir ülke olarak Batı standartlarına yakın özellikleri bulunduğunu söyledi. İtalyan televizyonunda geçen hafta yayınlanan haberde, Sicilya’nın eski valisinin emekli olduktan sonra yaşamak için Tunus’un Mehdiye şehrini seçtiği aktarılmıştı.  Haberde ayrıca yakın zamanda şehre taşınan 400den fazla İtalyan emekli olduğu da belirtilmişti. Tunus, özellikle yaşam maliyeti ve vergi miktarlarının Avrupa ülkelerine göre düşük olması nedeniyle farklı bir hayat arayanlar için oldukça cazip bir ülke haline geldi. İtalya’da 2007de yürürlüğe giren yasaların İtalyan emeklilerin ülke dışında yaşamalarına ve ülkelerindeki emekli maaşlarını almalarına izin vermesi Tunus’u tercih edilen bir ülke konumuna getirdi.Güzel yaşam Başkent Tunus’taki La Goulette bölgesinde yaşayan 72 yaşındaki Maria, “Bu ülkeyi gençliğimden beri iyi tanırım. Tunus’u sürekli ziyaret ettim. Ben ve eşim emekli olduktan sonra Tunusta yaşamanın eğlenceli olacağına karar verdik” dedi.Maria, Tunus’a yerleşme fikrinin nasıl ortaya çıktığını da şu ifadelerle anlattı: “Ilık hava, Tunus halkının samimiyeti, yemekleri, İtalyaya kıyasla düşük yaşam maliyetleri gibi tüm faktörler bizi buraya yerleşmeye teşvik etti. İtalyadaki birçok arkadaşımız bizim gibi düşünüyor. Buradaki güvenlik durumu, terör tehdidi altında yaşayan bazı Avrupa ülkelerinden bile daha iyi.” İtalya, 5 binden fazla emekliye Tunus’a göç etme izni verdi. Konuya ilişkin yayınlanan son verilere göre Tunus, Malta ve Portekizden sonra emeklilerin yaşamak için en fazla tercih ettiği ülke konumunda. Her yıl yaklaşık 500 yeni emeklinin bu ülkeyi tercih etmesi nedeniyle Tunus’un yakında listenin ilk sırasına yerleşmesi bekleniyor.Refah İtalyanların çoğu, bugün Hammamet, Nabil, Cerbe, Sousse, La Goulette ve Mehdiye gibi Tunusun tanınmış turizm merkezlerinde yaşıyor. İtalyanlar ülkede yaygın kullanılan Fransızcayı konuşarak iletişim kurmakta da zorluk çekmiyor. Ayrıca İtalyancanın Tunuslular arasında revaçta olması nedeniyle İtalyanlar, özellikle Akdeniz kıyılarındaki turistik şehirlerde kendi dilleri ile de iletişim kurabiliyor. İtalyan yasaları, Tunusta emekli maaşlarının yüzde 20sini harcamaya izin veriyor. Bu oran, Tunus dinarının euro karşısında düşmesi nedeniyle yaşam maliyetlerini karşılamak için yeterli oluyor.İtalyanların Tunus’taki tarihi ‘Akdenizden Hatıra ve Hikayeler – Tunus’a 19’uncu ve 20’inci yüzyıllar Arasında Sicilya’dan Göç Tarihi’ kitabına göre İtalyanların Tunusa göçü aslında yeni değil. 100 binden fazla İtalyanın teknelerle Tunus kıyılarına taşınmasının tarihi 20’inci yüzyılın başlarına kadar uzanıyor. İtalyanlar, Sicilya kıyılarından Tunus’a basit teknelerle geldi. Bazıları yanında az miktarda eşya, bazıları da büyükbaş hayvanlarını getirdi. Hiçbir şeyi olmayanlar da sefalet ve çaresizlikten kaçma istekleri ve daha iyi bir yaşam umuduyla Tunus’a ayak bastı. Faşist yönetimin başta olması, etnik kökene göre kararlar verilmesi ve ardından özellikle Livorno kökenli Yahudilerin Tunus’a kaçmasıyla İtalyanların bu ülkedeki varlığı artış gösterdi. 1956’dan sonra ise ülkenin faşist yönetimden kurtulması ve eğitimli burjuva sınıfı ile köylüler arasındaki iç bölünmelerde dalgalanma olması gibi birçok faktör nedeniyle Tunustaki İtalyanların sayısı zamanla azalmaya başladı. Huda el-Trablusi - Independent Arabia