Nikaragua, Sandinista devriminin 40. yıldönümünü kutluyor. Devrim, Latin Amerikanın en büyük servetlerinden birinin kendisine toplarken ülkesini Haitiden sonra en fakir ülkesi haline getirdiği ve onlarca yıl ülkeyi bir çiftlik gibi yöneten Somoza diktatörlüğünü devirmişti. 1984 yılında solcu Daniel Ortega, 50.000den fazla cana mal olan devrimden sonra ülkenin ilk Başkanı seçildi ve yalnızca Nikaraguada değil, tüm Latin Amerika’da diktatörlere karşı bir umut oldu. Bugün başkent sokaklarını süsleyen kırmızı, siyah bayraklar ve meydanlarda çalan marşlar, Sandinista devriminin sonuçlanarak mevcut liderin Meclis Konseyine girişini hatırlattı. Fakat Ortega’nın 2007’de iktidara gelmesinden bu yana, ülkenin pek çok evladını yediği devrimin yıldönümünün havası değişti ve yıkıntıları üzerine kurulu rejimin çarpık bir versiyonuna dönüştü. Ortega yıllardır ordu ve polis tarafından korunan sağlam bir kalede yaşıyor. Değişmesi için mücadele edip hapse düştüğü ve işkence gördüğü toplumdan ayrı bir şekilde hayatını sürdürüyor. Üzerinde çok büyük etkisi olduğu söylenen eşi Rosario’ya ülkenin yönetimini bırakmış durumda. Ortega’nın tutucu Evanjelist bir mezhebe girmesinin arkasında da onun olduğu söyleniyor. Geçtiğimiz yıl kutlamaları “Somaza- Daniel arasında fark yok” diye slogan atan ve özgürlüklerin geri gelmesini isteyen gençlerin kanına bulandı. Polis bağırarak rejime karşı çıkan bu gençleri keskin nişancılarıyla vurdu. Bugün, o günü hatırlatmak için yüzlerce beyaz kıyafet giymiş anne, çoğu üniversite öğrencisi olan çocukları için sokaklara çıkmış ve Ortega rejiminin istifasını istiyor. Orteganın bir arkadaşı ve Sandinista Komutanlığının dokuz üyesinden biri olan Henry Ruiz, “Ortega, Sandinista devriminin başarısız olduğunun en önemli kanıtı ve Nisan 2018 isyanında “Daniel ile Somoza arasında bir fark yok” sloganı,  yıllardır yaşadığımız hayal kırıklığının en gerçek ifadesi” dedi. Londra merkezli Şarku’l Avsat gazetesine konuşan Ruiz, rejimi devirdiği önceki rejimden daha kötü yapan, devrimin başarılı olmasından bu yana yapılan yanlışları ortaya koydu ve şöyle dedi: “Sorumluluklar ve mevkiler dağıtılırken Cepheye bağlılık üniversite diplomasından daha değerli idi. Savaşa katılmış olmak meslekte ya da idarede uzman olmanın önündeydi. Beceriksiz birçok kişi büyük şirketlerin ve yönetimin idaresine geçti ve zamanla bu kurumların yıkılmasına neden oldu ve yolsuzluk yayıldı. Oysa devrimin nedenlerinden biri yolsuzluklar ve özgürlüklerin kısıtlanmasıydı.” “Sapmanın başlangıcı Ortega’nin tüm iktidar alanlarını kendi şahsında topladığında başladı” diyen Ruiz, onun Nikeragua’nın en zengin insanı olduğunu belirtti ve “bu daha önce kendilerini hakir gördüğü servet sahipleriyle koalisyonu neticesinde oldu” dedi. Devrimden sonra girdiği ilk seçimde kırsal kesimlerde yürüyerek dolaşan ve atın üzerine binip yandaşlarına seslenen Ortega devrimden sanki bu devrim hiç gerçekleşmemiş gibi 40 yıl sonra ordu ve asker tarafından çevrilmiş kortejinde ilerliyor.