Suudi Arabistan yerel folklorü, özellikle Kızıldeniz yakınlarındaki Hicaz bölgesinde ve Ortadoğu’daki el-Saravat sıradağlarının yamaçlarında bulunan el-Baha bölgesinde popüler. Bu folklor, “Hicaz şarkıları” olarak kısaltılıyor. Burada, onu diğerlerinden ayıran bazı figürlerin sunumu yapılıyor. Independent Arabia’den Faydal Sebiti’nin haberine göre Hicaz bölgesi, özellikle Medine, Cidde, Mekke, Yenbu ve Taif’te farklı halk şarkılarıyla karakterize ediliyor. Folklor, petrol tırmanışından ve 80 yıl önce Kral Abdulaziz’in eliyle birleşmesinden bu yana Suudi Arabistan Krallığı’nda meydana gelen büyük değişiklikten sonra bu tür şarkılara önem vermeyi bırakmayan Hicazlıların benliklerinde büyük bir yer kaplıyor. Hicaz şarkıları, kuşaktan kuşağa miras kalmış bir gelenek sayılıyor. Bu bölgede önemli münasebetlerde sevinci, dayanışmayı ve köklere dönmeyi ifade etme şekillerinden biri olarak görülüyor. Sanatçıların sevinç ve neşe hikayelerinin bir ifadesi olarak sözlerini, melodilerini ve ritimlerini şekillendiren geleneksel kültürel birlikteliğinin kalbinden doğuyor. Birçok halk grubu, farklı kalıplara göre değişen bu ezgileri çalma hususunda uzmanlaştı. Şarkıları, birçok teknik özellik ve karışımın ana formlarını paylaşsa da Hicaz şehirleri ve diğer şehirler arasında ritim ve performans açısından ayrım gösteriyor. Hicaz halk şarkılarını türeten halk grupları, bu mirasın ise asıl sorumluları. Genel olarak Hicaz halk şarkıları, anlam ve değeri açısından bir miras oluşturdu. Bu çerçevede sanatçılar, el-Mizmar, el-Acl, el-Habiti gibi danslar ve sanatların eşliğinde, bu kültürü yansıtan şarkılar söylüyor. Ancak Hicaz şarkıları sabit kalıplarda kalmazken, yeni nesiller tarafından da geliştirildi. “El-Habbiti” sanatı popüler bir şarkı haline geldikten sonra, kitle arasında değişim gösterdi.Hicaz şarkılarının örnekleri Hicaz şarkıları, halk ezgileri el-Mecrur, el-Mecs, el-Yenbuavi ve Yemani el-Kef olmak üzere çeşitlilik gösteriyor. El-Mecrur, şarkıların eşlik ettiği bir Hicaz dansı. Hicaz şehirlerinde darbuka, zilli def ve karşılıklı iki grubun danslarıyla birlikte, özellikle Taif’te ünlü bir sanat. El-Mecs ise, asil Hicaz mavalının okunduğu bir sanat. Mekke, Medine ve Cidde’de yaygın. 2, 4 veya 7 beytten oluşuyor. Methiyeler içeriyor. El-Yenbuavi, Medine-i Münevvere bölgesinde bulunan Yenbu sahil halkının ünlü sahil şarkıları. Deniz şarkılarıyla ilişkili, Hicaz liriyle oluşan performansıyla ünlü. Cidde şehrinin ve Mısır sahilinin popüler renkleriyle bezenmiş. Hicaz mavallarının aksine, Mısır mavallarından farklı özelliklere sahip. Ferid el-Atraş ve Ümmü Gülsüm’ün bu sanata ait seslendirdiği çok sayıda şarkısı bulunuyor. Yemani el-Kef ise Mekke’de ortaya çıktı ve ardından Taif ile çöl bölgesine yayıldı. İsmi, MS. 12. yüzyılda Şabikah bölgesinde bulunan Mekke’deki el-Beyti ailesinden genç bir adama uzanıyor. Zira yüzünün özellikleri, Yemen halkının çehresini anımsatıyordu.Saravat sıradağlarında halk sanatı Halk sanatı, özellikle de festivallerde ve çeşitli etkinliklerde Suudi Arabistan bölgelerinin zengin mirasının yansıtılmasında önemli bir rol oynuyor. Nerede olursa olsun turistik faaliyetlerin takipçilerini de kedisine çekiyor. Bu etki ve ilgi, 2 bin 500 metreden daha yüksek, katran ve andıç ağaçlarıyla kaplı Saravat sıradağlarının eteklerinde bulunan el-Baha şehrinde ortaya çıktı. Baha ve çevresi, ardah, el-mashabani, el-mecalisi gibi folklorlerle öne çıkıyor. Modern şarkılar ve türkülerle açık bir rekabet içinde olan bu sanat, gençler arasında cazip hale geldi. Bu sanatın meraklıları; popüler sanatları, tüm izleyicilerin ve dinleyicilerin zevklerini karşılayan güzel bir kalıpta sunmak için tüm modern teknikleri kullanıyor. Özellikle de ardah sanatı darbukaların ritmiyle uyumlu olarak, bölgede “Naga Zir” (Zir, hayvan derilerinden yapılmış bir ritm mekanizmasıdır ve adı, en uzun ud dizelerinden türetilmiş) ağzıyla ortaya koyuluyor.Savaş dansı Hicaz bölgesinde, ritmik ve askeri bir çizgide ilerleyen savaş dansları gibi eski danslar da mevcut. Dansçının atlama, kılıçla dövüş hareketleri ve insan hareketinin işitilen ritmle uyumu çerçevesindeki berecisi ortaya koyuluyor. “El-Mays” olarak da adlandırılırken, beden hareketinin karşısında yanıltıcı, hız ve hafifliği yansıtıyor. Bu şarkıların ve dansların altında birçok çeşitli renkler de bulunuyor. Her seferinde barış ve hoşgörü ile ortaya çıkan “zamanın” uzun melodisi ile başlar, bacak hareketlerini teşvik eder ve bu şekilde sonra erer. Güney Ardah sanatı, Baha bölgesinde en fazla ilgi gösterilen sanat. Ulusal günlerde festivallerde ve bayram kutlamalarında sergilenir. Ardah başladığında ve dansçılar alana dizildiğinde “Zir” sesi duyulur. Silahlarla donatılmış bir grup, koordineli şekilde sıraya girer, her biri silahlarını göğe kaldırır, yeteneklerine göre gökyüzüne ateş açar. Bu eylemi ise yalnızca yere düşmeyecek şekilde yetenekli ve eğitimli unsurlar yapar.