2018 nasıl geçti? 2019 yılı ABD, Rusya ve Avrupa’da yurtiçi, yurtdışı ve Ortadoğu açısından nasıl yaşanacak? Şarku’l Avsat, ABD, Rusya ve Fransa’dan üç ünlü uzmana, bu iki sorunun Arap dünyasının geleceğini nasıl etkileyeceğini sordu. ABDnin eski Cezayir ve Suriye Büyükelçisi Robert Ford bu iki soruya şöyle yanıt verdi: 2019’da ABD’de ne olacağını kendimize sorduğumuzda, buna verebileceğimiz en iyi cevap, ABD’nin 2020’yi 2019’dan daha fazla düşüneceğini söylemek olacaktır. 22 ay içinde ABD Başkanlık seçimleri yapılacak. 2019’un ortalarında seçim kampanyası başlayacak. Bu yüzden ABD’ye yönelik 2019 yılı analizlerinin tamamı bu noktadan başlamalı. Rusya’nın 2018’i nasıl geçirdiği ve 2019’u nasıl geçireceği sorusuna ise Moskova merkezli Rusya Bilimler Akademisi Doğu Araştırmaları Enstitüsü Başkanı Vitaly Naumkin cevapladı. Rusya için 2019’un yeni olanaklar ve zorluklarla dolu bir yıl olacağını ve 2018’in de böyle geçtiğini söyleyen Naumkin, hem olanakların hem de zorlukların Rusya’nın öncelikleri arasında en üst sıralarda yer alan başta Orta Doğu olmak üzere dünyanın bazı bölgelerinde esnek ve aktif bir dış politika yürütülmesini gerektirdiğini belirtti.Astana süreci geliştirilecek Suriyenin Moskova için önemli bir konu olmaya devam edeceğinin altını çizen Naumkin, Şamın ülke topraklarındaki kontrol alanının genişletilmesi, terör gruplarının ortadan kaldırılması, mültecilerin ve yerlerinden edilmiş insanların geri dönüşü, ekonominin yeniden canlandırılması ve Şamın Arap ülkeleri arasına dönüş sürecinin başlaması gibi önemli ilerlemeler de dahil olmak üzere hedeflerinin büyük bir bölümünü gerçekleştirdiğini düşünüyor. Naumkin’e göre Moskova, Cenevre müzakerelerine verdiği desteğe paralel olarak “Garantör ülkeler” (Rusya, Türkiye, ve İran) arasındaki işbirliğini artırmaya özel önem vererek Astana formülünü geliştirmeye devam edecek.Macron yol ayrımında Öte yandan Fransanın eski Şam Büyükelçisi Michel Duclos ise, Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un 2018’de düştüğü hatanın ne olduğunu, Fransadaki olayların ülkenin uluslararası statülerini ne ölçüde etkilediğini, Fransa’nın 2019’da ne beklediği ve ondan ne beklendiği şeklindeki bir takım soruları yanıtladı. Macronun “Sarı Yelekliler” protestoları karşısında küçük düşürülmüş hissettiğini söyleyen Duclos, bu yüzden Macron’un çalışmalarını Fransanın dışarıdaki rolü pahasına içeriye mi odaklayacağını yoksa iç huzursuzluğun Fransanın dış rolünü güçlendirerek telafi etmesinin önemine olan inancını mı arttıracağını önümüzdeki günlerde görüleceğini kaydetti.Naumkin: 2019 Rusya için fırsatlar ve zorluklar yılı Vitaly Naumkin’e göre 2019, Rusya için yeni olanaklar ve zorluklarla dolu bir yıl olacak. Bu yüzden hem olanaklar hem de zorluklar, Rusya’nın öncelikleri arasında en üst sıralarda yer alan başta Orta Doğu olmak üzere dünyanın bazı bölgelerinde esnek ve aktif bir dış politika yürütmesini gerektirecek. ABD ve diğer Batılı ülkelerin Rusya’ya yönelik yaptırımlarının yanı sıra Moskova’yı, dünyanın farklı yerlerindeki çıkarlarını zayıflatacak ve müttefiklerinin çıkarlarını savunmasına engel olacak yeni bir silahlanma yarışına sürükleme girişimleri olduğunu söyleyen Naumkin, Rusyanın savunma endüstrisindeki son başarılarının, öncelikle yeni askeri tehditlerden kaçınmaya yönelik etkili ve ucuz projelerden biri olan çeşitli ultrasonik silah sistemleri üretmek olduğunu kaydetti. Naumkin, yaptırımlara rağmen, dünya silah piyasalarının halen Rus silah sistemlerine ihtiyaç duyduğunun altını çizdi. Ancak bununla birlikte Moskova’nın kendi dış politikasını dikkate almak zorunda kalacağını vurgulayan Naumkin, “Bu yıl Orta Doğu için ciddi bir değişim yılı olabilir. Rusya, ülkelerin egemenliğine ve toprak bütünlüğüne, iç işlerine karışılmamasına, terör ve radikalizmle mücadelede işbirliğine ve istikrarın korunmasına saygı duymak gibi belirli ilkeleri sürdürme politikasını izleyecektir. Bu ilkeler arasında pragmatizmle uyumlu “yapıcı fırsatçılık” da var. Ancak bu, ayrım yapmaksızın “her şeyi yutma politikası” anlamına gelmiyor. Fakat yine de çıkarlarına uyuyorsa, çatışan taraflar da dahil olmak üzere farklı taraflarla işbirliğine hazır olmayı öngörür. Genel olarak, Washington’un öngörülemeyen eylemleri zemininde Rusya’nın bölgedeki ortaklarının kapsamını genişletmesi beklenebilir. Aynı zamanda, Moskova Washington’u bölgeden çıkarmaya ya da davranışlarını değiştirmeye çalışmaz. Çünkü ABD ile karşı karşıya geldiğinde bunu yapacak kaynaklara sahip değildir. Bu yüzden çatışmaya çekilmekten kaçınmaya çalışıyor” ifadelerini kullandı. Suriyenin Moskova için önemli bir konu olmaya devam edeceğinin altını çizen Naumkin, Şamın ülke topraklarındaki kontrol alanının genişletilmesi, terör gruplarının ortadan kaldırılması, mültecilerin ve yerlerinden edilmiş kişilerin geri dönüşü, ekonominin yeniden canlandırılması ve Şamın Arap ülkeleri arasına dönüş sürecinin başlaması gibi önemli ilerlemeler de dahil olmak üzere hedeflerinin büyük bir bölümünü gerçekleştirdiğini düşünüyor. Naumkin’e göre Moskova, Cenevre müzakerelerine verdiği desteğe paralel olarak “Garantör ülkeler” (Rusya, Türkiye, ve İran) arasındaki işbirliğini artırmaya özel önem vererek Astana formülünü geliştirmeye devam ediyor. ABD birliklerinin Suriyeden çekilmesinin 2019da Suriye sahasındaki yeni zorluklardan biri olacağına işaret eden Naumkin, Moskova’nın Suriye’deki “oyun kurucuların” verecekleri tepkilere dair tüm olasılıkları analiz ettiğini kaydetti. Naumkin, ABD’li emekli Albay Douglas McGregor’un da aralarında bulunduğu bazı Amerikalı analistlerin Fox News’te yayınlanan bir programda, ABD güçlerinin Suriye’den çekilmesinin, Rusya ile müttefikleri İran ve Türkiye arasındaki ilişkilerin yanı sıra onlar ile verimli bir diyalog içinde olan Suriyeli muhalifler arasındaki ilişkileri zora sokmayı hedefleyen “kurnazca bir adım” olduğu şeklindeki yorumlarına dikkati çekti. Moskova’nın, Türkiye’ye Kürtlere yönelik Suriye topraklarında derinlemesine ve geniş çaplı bir operasyon başlatmasına izin verirse bunun Şamla olan ilişkilerini zora sokacağını vurgulayan Naumkin, “Başka bir deyişle Amerikalıların geri çekilmesi, Rusyayı zor bir tercihle karşı karşıya bırakmayı amaçlıyor. Washington’un planına göre, ABD’nin Suriye’de bıraktığı boşluğu kimin dolduracağı belli değil. Başkan Donald Trump’ın Washington’un işgal ettiği bölümü Şam’a devretmesi mantıklı mı? Ya da bazı analistlerin, Ankarayla perde arkasında bir anlaşma yapıldığı iddiaları doğru mu?” şeklinde konuştu. Şuana kadar bunun sadece ticari bir konu olmaya devam ettiğine dikkati çeken Naumkin, “Ancak zaman zaman Arap hükümetlerinin Suriye sahnesine katılma planı varmış gibi bir takım bilgiler sızdırılıyor. Bu bilgilere göre, Batı yanlısı fakat Şamla yakınlaşmaya hazır Arap ülkeleri arasında bir koalisyon gücü kurulması planlanıyor. Bu, 3 ila 4 bin unsurluk güç, Türkiyenin Suriye topraklarında ilerlemesini engellemek, İran nüfuzunun artmasını önlemek ve ayrıca Kürtlerle Şam arasında anlaşma yapılması için gerekli zamanı kazanma gibi bir takım hedefleri var. Bununla birlikte ABD birliklerinin çekilme sürecinde geçici olarak bıraktıkları boşluğu doldurmaya hazırlar. Şama Arap Birliğine hızla geri dönüş ve Arap ülkeleriyle diplomatik ilişkilerin devam etmesi sözü verdiler. Rusya ile anlaşmaya varılması ve böylece atmosferin korunmasının sağlanması istenecek. Bu plandaki ana rol Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) ve Mısıra verilecek. Bu planın gerçekten masada olup olmadığını ya da özellikle böyle bir amaç için hazırlandıkları şeklindeki bilginin kasıtlı olarak sızdırılarak durumu ortay çıkarma girişimi olup olmadığını söylemek hala çok zor” şeklinde konuştu. Her halükarda bu yıl yakın gelecekte ABD güçlerinin Suriyeden yavaş da olsa geri çekilmesi gerçeğinin arka planındaki bilgi birikimine göre Rusya’nın, Kürt grupların Şam’la yakınlaşmasını destekleme noktasında çaba sarf etmesi ihtimali olduğunu belirten Rus analist, “Hemen hemen tüm ilgili tarafların sağlanabileceği imtiyazların boyutları ve her bir tarafın önünde belirlediği görevler kırmızı çizgiler olarak bilinir” dedi. Kürtler için asıl görevin kuzey illerinde mutlak bir çoğunluk teşkil etmese de mümkün olduğu kadar özerklik sağlama olduğunu vurgulayan Naumkin, “Bu bölgeler tıpkı Irak Kürt Bölgesel Yönetimi (IKBY) örneğinde olduğu gibi nüfus bakımından homojen değildir. Bu nedenle, Suriye’nin kuzeyindeki özerklik, etnik çoğulculuk ve çoğunlukla da dindarlık üzerine şekillenecektir. Dolayısıyla burada iki önemli soru karşımıza çıkıyor: Kriz sonrası Suriye devletinin şekli laiklik mi olacak yoksa İslam şeriatı formunda başka bir yapıda mı ilan edilecek? Bu, Suriye anayasa değişikliği mimarlarının çözmesi gereken bir mesele. İkinci olarak ise Bu bölgede yaşayanlar sahip oldukları öz yönetim haklarının tamamından vazgeçmeye hazır değiller. Ancak Kürtler ve Suriye’nin kuzeyinde müttefiki olan diğer gruplar, ülkenin diğer bölgelerinde olduğu gibi kendi kendilerini yönetme konusunda aynı mı düşünüyorlar? Şam’ın daha fazla tolerans göstermeye hazır olmasını beklemek pek mümkün değil. Bununla birlikte Şam, ülkenin kuzeyindeki kontrolü yeniden sağlama sorununu komşu ülkelerle ve özellikle de kuzey komşusu Türkiye’yle barışçıl yollarla çözmek istiyorsa, Kürtlere imtiyaz verme olasılığı düşük. Ayrıca bu konunun çözümü Fırat Nehrinin doğu yakasındaki petrol sahalarının kontrolü ile de yakından ilişkili. Suriyenin ulusal güvenliği, topraklarının terör gruplarından tamamen temizlenmesi ve iç siyasette istikrarın sağlanması için yukarıdaki sorunun çözümünün önemini anlamak zor değil. Bu durum aynı zamanda anayasanın yeniden oluşturulması sürecine de bağlı. Çünkü Suriye idari yapısında köklü olmasa dahi herhangi bir değişikliğin Suriyeliler tarafından kararlaştırılarak yasallaştırılması gerekir. Bu süreçte özellikle Birleşmiş Milletler (BM) çatısı altında üç garantör ülkenin formülü uyarınca Rusya’nın rolünün büyük olacağı ve 2019’un Suriye için bu önemli süreçte belirleyici bir yıl olacağı kesin” ifadelerini kullandı.Ford: ABD 2020 seçimlerini daha çok düşünecek Robert Ford’a göre 2019’da ABD’de hangi gelişmelerin yaşanacağını kendimize sorduğumuzda, buna verebileceğimiz en iyi cevap, ABD’nin 2020’yi 2019’dan daha fazla düşüneceğini söylemek olacaktır. 22 ay içinde ABD Başkanlık seçimleri yapılacak. 2019’un ortalarında seçim kampanyası başlayacak. Bu yüzden ABD’ye yönelik 2019 yılı analizlerinin tamamı bu noktadan başlamalı. Diğer bir önemli nokta ise, James Mattisin Savunma Bakanlığı görevinden ayrılması. Başkan Donald Trump’ın, ABD ulusal güvenlik politikasını etkin bir şekilde kontrol ettiğine dikkati çeken Ford, Dışişleri Bakanı Mike Pompeo’nun Trump’ın savunma bakanlığından derhal istifa etmesi talimatını Mattis’e bildirdiğini söyledi. Trump’ın, Cumhuriyetçi Parti’yi de tamamen kontrolü altında tutuğuna işaret eden Ford, bu yüzden 2020 seçimlerinin de tamamen Trump’ın ekseninde yapılacağını ve bununla birlikte iç politikada oldukça ilginç fikirleri olacağını söyledi. 2019’da Washington’da iç siyasetin daha çok politik bir film gibi olacağını vurgulayan Ford, “İlk sahne Mattis’in ayrılışıydı. İkincisi, devlet dairelerinin ve kurumlarının süresiz olarak kapanmasına yol açan bütçe meselesi. Film daha fazla macera ve çatışma içerecek. Şu anda Demokrat Parti tarafından kontrol edilen Temsilciler Meclisi tarafından yürütülen en önemli siyasi savaş, soruşturmalar olacak. Ayrıca Trump’ın ticari ilişkileriyle ilgili hikayeler de bekleyebiliriz. Öte yandan Özel Müfettiş Robert Mueller, Trump ve Rusya hakkındaki raporunun son halini yayınlayacak. Avrupa ve Orta Doğudaki evinizin penceresini açtığınızda Washingtondan gelen çığlıkları duyabilirsiniz. Peki bu, 2019’da ABD’nin Orta Doğu ve dünyayla ilişkilerinde ne anlama geliyor?ABD İran’ı zorlayacak ama savaşmayacak Birincisi, Washingtondaki hiç kimse İsraili yoğun iç siyasi rekabetinden dolayı eleştirmez. Filistin-İsrail çatışması konusunda Trumptan bir plan beklemeyin. Aynı şekilde Washington’da hiç kimse İsrail’in Lübnan ve Suriye’de, İran ve Hizbullah’a yönelik uygulamalarına itiraz etmez. Trump, şahsen İranla savaş istemiyor. O ve Dışişleri Bakanı Pompeo, ekonomik yaptırımların ve baskının, İran’ın Suriye, Yemen, Lübnan ve Körfez’de müdahalelerde bulunmaktan vazgeçmeye zorlamasını umuyor. Örneğin İran, ABD güçlerine Körfez sularında meydan okursa, Amerikalılar buna askeri olarak cevap verirler. Ancak Trump, İranla savaşın fitilini ateşlemeyecektir. Trump’ın ABD’deki siyasi tabanı böyle bir savaşa karşı çıkıyor ve bunu reddediyor” ifadelerini kullandı. Ford, Trump’ın 26 Aralıkta Irakın Anbar vilayetindeki Aynul Esed Askeri Üssüne yaptığı ziyaret sırasında ABD güçlerinin Suriye’den çekileceklerini ve DEAŞ’ın geriye kalan kalıntılarıyla mücadele için Irakta kalmaya devam edeceklerini yineledi.ABD Irak’tan da çekilebilir Trump’ın ayrıca ABD güçlerinin, DEAŞ’ın Suriye’nin doğusundaki kalıntılarına Irak’taki ABD üssünden operasyon gerçekleştirebileceğini vurguladığını hatırlatan Ford, 26 Aralıkta Iraklı bazı siyasetçilerin yine 26 Aralıkta ABD’nin Irak’taki askeri üssüne yönelik eleştirilerde bulunduklarının altını çizdi. Ford’a göre Irak hükümeti ABD ordusundan topraklarındaki askeri üsleri terk etmesini istemesi halinde, Trump derhal bu fikre katılacak ve Bağdat’a DEAŞ’ın artık yalnızca Iraklıların sorunu olacağını söylemekten mutluluk duyacak. Diğer yandan Trump’ın Suudi Arabistan’ı övdüğünü, bazı Demokrat ve Cumhuriyetçi politikacıların açıklamalarına rağmen Suudi Arabistan’ı şiddetle savunduğunu vurgulayan Ford, ABD Kongresi’nde hala iki ülke arasındaki işbirliğini kısıtlama girişimleri olduğunun altını çizdi.ABD-Çin ekonomi savaşı Bazı okuyucuların, Rusya ve Çin’in bölgede etkili olup olmayacağını merak edebileceğine dikkati çeken Ford, “Umarım bunun Trump ve siyasi tabanının umurunda olmadığına inanırlar. Çünkü Çin’le ilgili en büyük endişe kaynağı ekonomi. ABD ile Çin arasındaki ticaret savaşı, ABD’nin şehirlerini ve tarım sektörünü etkiliyor. 2020 yaklaşırken, ekonomi daha da önemli hale gelecek. Trump, Orta Doğuda Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’le yarışmaya çalışmayacak. Rusyanın Suriye, Libya, Mısır ve hatta Iraktaki artan etkisi onu rahatsız etmeyecektir. Aksine, Orta Doğu çatışmalarının ABD’den ziyade Rusyanın problemi haline gelmesi halinde mutlu ve tatmin olacaktır. Bu durum size 2015 yılındaki Obamayı hatırlatıyor mu? Washingtonun önümüzdeki yıllarda, savunma programlarının yanı sıra sosyal programlarını da finanse etme konusunda daha fazla mali zorluklarla karşı karşıya kalacağı da unutulmamalı. Trump Bağdatta, Amerikan halkının isimlerini bilmediği ülkelerde neden askeri üslerinin bulunduğunu sordu. Bu yüzden bu ülkelerin ABD’ye ödeme yapmamaları durumunda, askeri üsleri kapatabileceğini açıkça belirtti. Trump, hem ekonomik hem de siyasi olarak çok fazla bölünmüş bir ülkeden geliyor ve şu anda Washington çevreleri veya Amerikan vatandaşları için yurtdışındaki savaşlar o kadarda büyük öneme sahip değil. Bu büyüleyici politik film, ABD’de 2019’datüm dikkatleri ve önemi üzerinde toplayacak” şeklinde konuştu.Duclos: Fransa “yeni bir Rönesans” eşiğinde Fransanın eski Şam Büyükelçisi Michel Duclos değerlendirmesine, “Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un 2018’de düştüğü hatanın ne olduğu, Fransadaki olayların ülkenin uluslararası statülerini ne ölçüde etkilediği, Fransa’nın 2019’dan ne beklediği ve ondan nelerin beklendiği? Şeklindeki sorularla başladı. Duclos, Macron’un 2017’de şans ve barışçıl siyasi uzlaşının bir araya gelmesinden istifade ederek seçildiğini düşünüyor. Fransız halkının büyük çoğunluğunun zamanın getirdiği zorluklara pratik çözümler bulamayan eski politikacı sınıfından kaçmak istediğini vurgulayan Duclos, Macron’un kendini yeni gelen biri olarak gösterirken Fransız seçmenlere hitap eden yetenekli bir teknokrat olarak resmedebilecek kadar zeki olduğunu söyledi. Macron’un bir siyasi partiye üye olmamasından kaynaklanan zayıflığını, en belirgin güç noktası haline getirmesine dikkati çeken Duclos, Macron’un ayrıca seçmenlerin, İngilterenin Avrupa Birliğinden (AB) ayrılması süreci olan “Brexit” benzeri “Frexit” gibi radikal bir eğilimi desteklemeye henüz hazır olmadığını anlama konusunda da yeterince akıllı davrandığını vurguladı. Duclos’a göre Macron, ulusal geleneklere olan inancı, Fransız asilleri gibi karşılanması ve cumhurbaşkanının “seçilmiş bir krala benzediği” fikrine rağmen Avrupa ve küreselleşme yanlısı pragmatist bir teknokrat rolü oynadı. Anket sonuçlarının aksine, yıldızı parladı. Macron’un başlangıçta bir hareket olan partisi Cumhuriyet Yürüyüşü Partisi parlamentoda makul bir çoğunlukla seçimleri kazandığına dikkati çeken Duclos, “Macron, partinin seçim programı kapsamında çok fazla muhalefetle karşılaşmadan işgücü piyasasında büyük bir değişiklik yaratmayı, beklentilerin aksine demiryolu hatlarını yenilemeyi ve Fransanın dünya sahnesindeki imajını yeniden çizmeyi başardı. Donald Trumpın ABD Başkanı seçilmesinin hemen ardından Emmanuel Macron, Almanya Başbakanı Angela Merkel ülkesinin iç sorunlarıyla boğuşması ve İngiltere Başbakanı Theresa May’in de “Brexit” olarak bilinen “ulusal intiharla” meşgul olması nedeniyle Avrupanın sesi olacağına ve küresel liberal sistemi koruyacağına inanılan tek isim oldu. Ancak 2018 yılının ilkbahar sonu yaz başları gibi bu durum aniden değişmeye başladı. Yurt içinde Macron’un şahsi korumasının 1 Mayısta düzenlenen barışçıl bir gösteride göstericileri darp ettiğine ilişkin görüntülerin orta çıkması sonucu siyasi bir kriz patlak verdi. Bazen devlet erkanından birinin kendisi bir işin içinde olmamasına rağmen şahsi koruması veya yardımcısının böyle sorumsuzca hareket etmesi büyük olaylara, Cumhurbaşkanı ve destekçilerinin büyük bir utanç duymasına neden olabiliyor” ifadelerini kullandı. Cumhurbaşkanı Macronun Güvenlik Sorumlusu olarak görevlendirdiği Fas kökenli Alexandre Benalla’nın adıyla anılan “Benalla Davası’nın” bu atmosferi tamamen değiştirdiğini söyleyen Duclos, bu skandalla birlikte başlayan süreçte Cumhurbaşkanı’nın her sözünün tartışmalı hale geldiğini ve hükümetinin yaptığı her eyleme halkın karşı çıktığını, aynı durumun ekonomik büyüme umutlarının azalması ve işsizlik oranlarının artmasıyla ekonomi alanında da yaşandığını belirtti. Hükümetin akaryakıt vergisini yükseltme gibi bir takım eylemlerinin “Sarı Yelekliler” adlı göstericilerin protesto dalgasını başlatmasına neden olduğuna işaret eden Duclos,  “Kimse Sarı Yeleklilerin nereden geldiğini anlayamadı. Bu protesto hareketi, kırsal kesimler ve küçük şehirlerde ortaya çıktı. Gösteriler cumartesi günleri Paris başta olmak üzere birçok büyük şehri felç etmesine rağmen toplam nüfusun yüzde 80’inin desteğini aldı. Cumhurbaşkanı, geri adım atmak, hata yaptığını kabul etmek, alt ve orta sınıfın satın alma gücünü arttırmayı amaçlayan diğer önlemlerle birlikte asgari ücretleri iyileştirme sözü vermek zorunda kaldı” dedi. Peki, Uluslararası düzeyde iyi bir haber yok mu? diyen Duclos, Sarı Yelekliler protestolarından çok önce Fransayı ilgilendirmeyen sebeplerle Macron’un Avrupa politikasını geliştirmeye başladığını söyledi. Almanlar ve genel olarak İskandinav ülkelerinin Macron’un euro bölgesini güçlendirmeye yönelik önerilerini desteklemeye hazır olmadıklarına işaret eden eski büyükelçi, Avusturya ve İtalyadaki seçimlerin, Fransada Macron tarafından mağlup edildiği düşünülen popülist hükümetleri iktidara getirdiğine dikkati çekti. Brexit sürecinin, Fransa’yı Avrupa’daki uluslararası politikalar açısından daha da izole etmeye başladığı ve büyüyen bütçe açığının Parisin Brükseldeki güvenilirliğini kaybetmesine neden olacak boyuta ulaştığını vurgulayan Duclos, Trump’la işlerin gittikçe zorlaştığını, Macron’un, Trumpla olan kişisel ilişkisini güçlendirmeye yönelik yeteneğiyle övünürken, bir anda politikaları karşısındaki ana rakibi haline geldiğini söyledi. Duclos, Trump’ın Birinci Dünya Savaşının sona ermesinin yıldönümü kutlamaları sırasında Pariste yürüyerek Zafer Paktı’na gitme etkinliğinden rahatsız olmasından bu yana ABD’nin birçok geleneksel müttefikiyle olduğu gibi Macrona karşı da Twitter üzerinden eleştiride bulunmak için her fırsatı değerlendirdiğini kaydetti.Duclos şöyle devam etti: “Fransa’ya göre Trump’ın ABD güçlerini Suriye’nin kuzeydoğusundan çekme kararı, güvenlik çıkarlarına yönelik bir darbe vururken, radikalizm yanlısı birçok unsur hala Fırat Nehri kıyılarında özgürce dolaşıyor. Macrona göre ise bu çekilme kararı kişisel saygınlığına bir darbe oldu. Çünkü ABD birliklerinin orada kalması için Trumpa sık sık baskı uygulamıştı. Macron, Suriye’nin kuzeydoğusuna yönelik bazı nüfuzların yayılmasının, Batı’nın Şam üzerindeki etkisi ve İran’ın bölgedeki hegemonyasının etkilerini yansıttığına inanıyor. Bu nedenle, Fransa’nın 2019’daki önceliği Suriyeye karşı konumunu güçlendirmek olacak. Fransız diplomasisi, Türklerle bağlarını güçlendirecek. Belki de ABDnin çekilmesiyle geride kalacak olan Türkiye ile bağlantısı olan İsrail ve Rusya ile işbirliğini güçlendirmeyi de isteyebilir. Aynı şekilde Körfez ülkeleri ve İran ile işbirliği yapılması da söz konusu. Tüm bu hamleler, ABDnin geri çekilmesinin sonuçlarıyla ilgili olacak.” Önümüzdeki aylarda Fransa gündeminde, Fransız diplomasisinin güçlendirilmesine yönelik önceliklerin olacağına işaret eden Duclos, bunlardan ilkinin önümüzdeki Mayıs ayında yapılması planlanan ve popülizm ile Avrupa yanlısı eğilim arasındaki çatışma için de belirleyici bir başka dönüm noktası olacak olan Avrupa Parlamentosu seçimleri olduğunu, seçim sonuçlarının, İngilterenin AB’den ayrılmasından sonra Brükseldeki Avrupa kurumlarının şeklini belirleyeceğini belirtti. İkinci olarak ise Duclos, Kasım ayında yapılan “Paris Barış Forumu’nun” ikinci bir versiyonu olması beklenen Ağustos ayı sonunda Biarritz’de düzenlenecek olan G-7 zirvesi ve sonrasının Fransız diplomasisinin öncelikleri arasında yer aldığına işaret etti. Fransadaki olayların Macronun kendisini küçük düşürülmüş hissetmesine neden olduğunu söyleyen Duclos, bu yüzden Macron’un çalışmalarını Fransanın dışarıdaki rolü pahasına içeriye mi odaklayacağını yoksa iç huzursuzluğun Fransanın dış rolünü güçlendirerek telafi etmesinin önemine olan inancını mı arttıracağını önümüzdeki günlerin görüleceğini kaydetti. Sarı Yeleklilerin protesto gösterileri nedeniyle Fransanın yurtdışındaki imajı konusunda endişe edilmemesi gerektiğini belirten Duclos, dünya televizyonlarının yanı sıra Twitter’ın “Paris’in yandığı” fikrinde büyük rol oynadığını vurgulayarak, bunun Fransanın Macron döneminde yeni bir canlanma aşamasından geçtiği veya daha kötüsü, modern dünyada yayılan bir hastalık olarak görülebileceğinin altını çizdi. Diğer liderlerin bunun farkında olduklarını söyleyen eski büyükelçi, ayrıca dünya düzeninin istikrarını sağlamada Fransanın üstlendiği rolü hiçbir ülkenin üstlenemeyeceğini de bildiklerini ifade etti.