Cezayir Genel Kurmay Başkanı Ahmed Kayid Salih, 22 Şubat’ta protesto hareketlerinin başlangıcından bu yana Cezayir ve dışında dikkatleri üzerinde topladı. Siyasi aktörler ve vatandaşlar, konuşmaları ve faaliyetlerini bekler oldu. Halkın tarafında yer aldığını ve gösterilerin barışçıl doğasına müdahale edilmesini kesin bir dille reddettiğini açıklamasının ardından Kayid bin Salih, eski Cumhurbaşkanı Abdulaziz Buteflika’nın istifasının ardından kendini çeşitli düzeylerde mücadele ederken buldu. Bu da Genel Kurmay Başkanı’nın niyeti hakkında soru işaretlerine neden oldu.Mücadele silahları Kayid Salih’in çok sayıda cephe açması Cezayir’deki genel durumu,her zaman anayasa çözümünün ülkenin yaşadığı siyasi krizi çözmenin tek yolu olduğunu vurgulaması nedeniyle düşmanlarına karşı ne denli zafer kazanacağına bağlı bir hale geldi. Protestocu hareketler ve muhalif partiler, geçiş aşamasının halk tarafından kabul edilen isimler tarafından yönetilmesini talep ederken Geçici Cumhurbaşkanı Abdulkadir bin Salih ve Başbakan Nureddin Bedevi konusunda ısrarcı davrandı. Böylece Kayid Salih, kendini muhalifler ve hareketlerle mücadele ederken buldu. Karşısındakileri ve ‘bilinmeyen’ gerçek niyetlerini engellemeye çalışanları susturmak için yolsuzluk, ‘ihanet ve komplo’ dosyalarını silah olarak kullandı. Göstergeler, gelecekteki Cezayir Cumhurbaşkanı’nın belirleyicisi olma yönündeki çabalarına doğru meyletmesine rağmen uzmanlar, protesto hareketleri ile mücadelenin durumları değiştirebilecek ciddi bir tehlike olmaya devam ettiğini söylüyor. Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin, halk tarafından kabul edilmeyen İbn Salih ve Bedevi liderliğinde 4 Temmuz’da gerçekleştirilmesi konusunda ısrarcı davranılması halk hareketleri ve Genelkurmay Başkanlığı arasındaki anlaşmazlığı arttıran bir başka sebebi oluşturuyor. Savaş meydanına itilmeye çalışılmasına rağmen ordu ile siyasi hayata müdahale etmekten sakınan, anayasal görevine devam etme konusunda ısrarcı olan Kayid Salih, bu savaşı kaybedebilir.  Kayid Salih, Cezayir’deki güçlü adam haline geldi. Hiç kimse tarafından yönlendirilmiyor. Hiç kimse de ona emir veremiyor. Bu da Cezayir Cumhurbaşkanı endüstrisinin denkleminde onu Fransa’dan uzak tasarlanmış adımlar atan aktif bir unsur haline getirdi. Her ne kadar önde gelen partiler sokağı onu reddetme konusunda yönlendirmeye çalışsa da bazen tehditler savuruyor bazen de zekice müzakerelerle geri adım atıyor. Halkın gitmesini istediği 12’inci Cuma protestosunda da olan buydu. Bu bağlamda, siyasi analist Boualem Abdullah,halkın taleplerine yanıt vermeksizin kendisine karşı birkaç cephe açtıktan sonra Genelkurmay Başkanının adımlarını, hesaplaşma çerçevesinde attığını söyledi. İbn Salih ve Bedevi’nin kalması ve seçimleri zamanında yapma konusunda ısrar etmesinin kendisini uzaklaştırmaya çalışan tüm taraflarla hesaplaşmak ve  zaman kazanmak için olduğuna işaret etti. Kayid Salih’in halkın ‘çeteden’ kurtulması konusunda merkezi bir rol oynamasına, mevcut ve eski yetkililer, iş adamlarını yargıya taşımasına rağmen bunlar halkın hedeflerini gerçekleştirmedi.Halk hareketleri ‘çatışması’ Genelkurmay başkanı savaşta, çetenin başkanlarını ve bazı mali, güvenlik ve siyasi unsurlarını yakalama konusunda geçici olsa bile başarılı olsa da halk cephesi bu zamana kadar mücadele ettiği en önemli taraf olmaya devam ediyor. Halk taleplerini arttırdı ve Genelkurmay başkanı bunları yerine getirme konusunda söz vermişti. Siyasi aktivist Said bin Rakika, Kayid Salih’in çalışmalarının yıllar öncesine tam olarak General Tevfik ve generaller grubunun devrilmesine dayandığını söyledi. Askeri kurum,özellikle iç ve dış güvenliğin restorasyonundan sonra gençlerin istihdam edilmesiyle daha da güçlü bir hal aldı. Said bin Rakika, “Genelkurmay Başkanı Fransız vesayetinin sona ermesi ve temizliği için gerçek bir devrime öncülük ediyor” dedi. Cepheleri kendi başına açma konusunun bir gerçek olduğunu vurgulamakla birlikte, her şeyin‘kasıtlı’ olduğunu ve sürecin planlara ve Kayid Salihin devrimindeki başarısına göre ilerlediğini ifade etti. Bunun da yalnızca bir zaman meselesi olduğuna işaret etti. * Ali Yahi Muhabirin Independent Arabiada yayınlanan analizi