ABD medyası, birtakım kurallarla birlikte bu alana girmek isteyenlere olanak tanıyor. Öte yandan ABD medyası, siyasi karar yapıcıları ya da kamuoyunu etkileyip yönlendirmek için bütçesini belirlemeyi ve halkla ilişkiler çemberini genişletmeyi kendisine bırakıyor. Şu an karar alımını ve Amerikan kamuoyunu etkileyecek şekilde bu açık ortamı kullanmayı başaran iki taraftan bahsediliyor: Rusya ve Katar!! Bu da Kongre’yi daha fazla kural koymaya sevk etti. New York eyaletinden Cumhuriyetçi Parti üyesi Elise Stefanik ve Massachusetts eyaletinden Demokrat Parti üyesi Seth Moulton, Mart 2018’de yeni bir kanun önerdi. Bu yeni kanuna göre, büyük ölçüde yabancılar tarafından yönetilip finanse edilen ya da yabancı hükümetin çıkarlarını temsil eden herhangi bir kanalın Federal İletişim Kurulu’ndan (FCC) kayıt yaptırıp ruhsat alması gerekecek. FCC kapsamındaki yeni kayıt ve ruhsat şartları, ABD’de faaliyet göstermek için kayıt ve ruhsat şartlarını sağlayan medya kuruluşlarının belirlenmesi noktasında Yabancı Temsilciler Kayıt Yasası’yla (FARA) birçok ortak maddeye sahip. Rusya’yı bir kenara bırakıp şu soruyu soralım: Bu durum, özellikle Amerikan sağıyla Körfez çıkarlarına hizmet edecek şekilde nasıl kullanılmadı? Amerikan solu, Ortadoğu’daki çıkarlarına hizmet etmesi ve Ortadoğu politikalarının reklamını yapması için medya kanallarını finanse etmesi konusunda Katar’ı ikna etmeyi nasıl başardı? Al Jazeera English kanalının yanı sıra Katar, ismi Kaşıkçı davasında geçen ve Demokrat Parti’nin demokrasiyi desteklemek amacıyla sivil kuruluşlara yardım etmek için kurduğu kurumlardan gelen Maggie Mitchell Salem’in çalıştığı Uluslararası Katar Enstitüsü’nün de sahibi. Bu enstitü, ABD’deki yumuşak güçlerle bağlantı kurmasına yardım eden Katar’ın bir koludur. Aynı zamanda bu enstitü, Katar çıkarlarına hizmet etmek isteyenlere Amerikan kapılarını açtı. Aynı şekilde Amerikan merkezli “Politico” dergisi, Katar hükümetinin ABD Başkanı’nın arkadaşı Kris Rudy’ye ait “Newsmax” gazetesinden etkili bir pay satın almak için gizli müzakereler yürüttüğünü açıkladı. Politico, Katar’ın bu anlaşma için 90 milyon dolar teklif ettiğini belirtti. Bu paranın bir bölümünü Newsmax televizyon kanalının hizmetlerini genişletmek için istiyorlardı. Katar, ABD’de medya imparatorluğu kurmaya çalışıyor. Üstelik Katar, ahtapot etkisini araştırma merkezlerine ve Georgetown gibi üniversitelere kadar yayıyor. (Bkz. İmil Emin, Amerikan Üniversiteleri: Katar İhlallerine Karşı Uyanış, Şarku’l Avsat) Hedeflerine, maksatlarına ve Amerikan çıkarlarıyla çelişip çelişmediğine bakılmaksızın Katar’ın Amerikan karar yapım merkezine ulaşmak ve Amerikan kamuoyunu etkilemek için ABD soluyla işbirliği yapmaya yönelik net bir stratejisi bulunuyor. Bu, Amerikan kamuoyunun ve ABD soluyla ABD sağı arasındaki anlaşmazlığın belirlediği bir durum. İşaret ettiğimiz nokta şudur: Ortada planlı ve belirli bir strateji ve bütçe mevcut. Ayrıca bu stratejiyi çevirip yürürlüğe koymak için bir yürütme merkezi var. Bu strateji, Katar rejiminin hedeflerine hizmet ediyor ve Körfez çıkarlarının aleyhine çalışıyor. Katar, uzun vadeli bir yatırım yapıyor. Katar’ın bunu düşünmediğini ya da planlamadığını söyleyenler olabilir. Önemli değil. Önemli olan, uzun vadede Amerikan-Katar ilişkileriyle ilgili Doha rejiminin lehine düşünenlerin olmasıdır. ABD Kongresi, yabancı hükümetlerin Amerikan kamuoyuna yönelik etkisine ve rolüne ilişkin kurallar getirmeye çalışıyor. Bu, Katar rejimini sınırlandıracak. Ancak bu kurallara uymak, Katar’ın ihlallerinin devam etmesini engellemeyecek. Çünkü bu ihlaller, Amerikan sahasında kurallarını belirleyen kapsamlı bir stratejiye dayanmakta. 2011 yılından yani ilk Arap Baharı dalgasından bu yana Amerikan-Körfez ilişkilerindeki tarihi parametrelere güvenmememiz gerektiğini söylüyoruz. Ayrıca biz, solun yükselişe geçmesiyle birlikte ABD ve Avrupa’da meydana gelen gelişmelere ayak uyduracak yeni parametreler oluşturulması gerektiğini dile getiriyoruz. Öyle ki ABD’nin Arap ülkelerindeki bazı yönetim şekillerine göz yumması, nefret etmesi ya da düşmanlık yapması solun dayanaklarından birkaçıdır. Başkan Trump gibi bir şahsiyetin kazanması ya da karar yapım merkezinde eski korumanın varlığı, bizim Ortadoğu’nun güvenliğine ve diğerlerinin tehlikesinin ortadan kaybolmadığına yönelik görüşümüzü destekliyor. Kendi topraklarında bulunmak ve karar alım merkezlerinde ittifak ağı oluşturmak suretiyle taktiksel değil de ABD’nin yumuşak güçleriyle işbirliği yapmanın önemini bilen stratejik bir hareket olması için Amerikan-Körfez ilişkilerine yönelik davranışlarımızı gözden geçirmemiz gerekiyor.